เชื่อหรือไม่ว่า ในประชากรชาวไทยเพศชาย 10 คน สามารถพบภาวะโรคผมบางทางพันธุกรรมนี้ได้ประมาณ 3-4 คน หรือ 30-40 เปอร์เซนต์ และมีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เมื่อมีอายุที่เพิ่มขึ้น ในผู้หญิงสามารถเป็นได้เช่นกันแต่จะเริ่มมีอาการเมื่ออายุมากกว่า

โดยสาเหตุของโรคเกิดจากฮอร์โมนที่มีชื่อว่า dihydrotestosterone (DHT) ซึ่งเป็นฮอร์โมน active ของ hormone เพศชาย ไปทำให้เส้นผมที่ควรมีขนาดใหญ่กลับกลายเป็นเส้นผมที่มีขนาดเส้นเล็ก

ลักษณะอาการผมบางของโรคผมบางทางพันธุกรรมนี้จะมีลักษณะเฉพาะ ที่เรียกว่า “pattern alopecia” หรือเป็นการบางที่มีรูปแบบ เนื่องจากเส้นผมแต่ละตำแหน่งที่ศีรษะมีความไวต่อฮอร์โมน DHT ไม่เท่ากัน โดยจะไวมากที่ตำแหน่งช่วงบริเวณด้านหน้า และ ไม่ไวหรือไวน้อยที่ตำแหน่งเส้นผมบริเวณท้ายทอย จึงเป็นเหตุผลที่ว่ามักมีผมบางด้านหน้าเว้าเข้าไป แต่จะไม่บางที่ตำแหน่งบริเวณผมด้านหลังนั่นเอง โดยจะมีการจัดกลุ่มแบ่งความรุนแรงของโรคเป็นระยะต่างๆ

อาการที่เริ่มสงสัยว่ามีภาวะผมบางทางพันธุกรรม

• ในผู้ชาย แนวผมด้านหน้ามีการกร่อนขึ้นไป หรือเริ่มเห็นเป็นรูปตัว “M”
• บริเวณหย่อมกลางกระหม่อมที่ศีรษะ ดูกว้างมากขึ้น ผมเริ่มเส้นเล็ก
• ผู้หญิง แนวแสกผมเริ่มกว่างกว่าปกติ
• หนังศีรษะเริ่มมีความมัน เงา

การรักษาโรคผมบางทางพันธุกรรม 
โรคผมบางทางพันธุกรรมสามารถรักษาได้หลายวิธี ขึ้นอยู่กับระดับความรุนแรงและความต้องการของผู้ป่วย:

• ยาทา (Topical Treatment) ได้แก่ยากลุ่ม minoxidil
• ยารับประทาน (Oral Medication) เช่น finasteride เพื่อยับยั้งฮอร์โมน DHT สำหรับผู้ชาย หรือยา  spironolactone สำหรับลดฮอร์โมน androgen ในผู้หญิง 
• การผ่าตัดปลูกผม เป็นการย้ายเซลล์รากขนจากบริเวณท้ายทอยมาปลูกบริเวณที่บาง ให้ผลลัพธ์ถาวร
• การรักษาอื่นๆ เช่น การทำเลเซอร์ การฉีดเกล็ดเลือดที่มีความเข้มข้นสูง

หลักการรักษาที่สำคัญ คือควรเริ่มรักษาตั้งแต่เนิ่นๆ เพื่อผลการรักษาที่ดี นอกจากนี้การรักษาเรื่องเส้นผมต้องรักษาต่อเนื่อง และอาจใช้หลายวิธีร่วมกัน จึงควรติดตามผลกับแพทย์ผิวหนังสม่ำเสมอ